Laos, een landje tussen Thailand, Myanmar, China, Cambodja en Vietnam. Een land waar veel mensen zich waarschijnlijk helemaal niks bij kunnen voorstellen. Een land waar ongeveer zes miljoen mensen wonen, en waarvan tachtig procent in dorpjes woont. Een land waar je uren nodig hebt om van A naar B te komen, een land waar je in feite maar een goede straat hebt. Een land waar de locals je smorgens en savonds lao-lao aanbieden en een land waar je met een glimlach en 'Sabaidee' ontzettend ver komt.

Met de boot ging het in Thailand de grens over, en na een halfuurtje had ik mijn Visum on arrival. Ik ruilde mijn laatste Dollars in Kip en voelde me opeens heel erg rijk (een Euro is immers 10.000 Kip). Samen met een Canadese man (65) die ik op de boot had leren kennen ging het dan naar Luang Namtha, het noorden van Laos. Kleine dorpjes, oude verlaten tempels en kinderen die je achterna zwaaiden. Velden vol met watermeloenen, gezellige avonden op de nightmarket en natuurlijk een hele boel papaya salades. Het was namelijk niet altijd even gemakkelijk om vegetarisch te zijn in Laos.. Ik had het helemaal naar mn zin in t noorden, totdat we de aardbeving in Myanmar toch wel goed konden voelen. Het hele guesthouse beefde. Gelukkig is er niks ingestort, maar vooral vervelend was die ontwetenheid. Niemand wist namelijk ook maar IETS.

Dus ging het verder, samen met Simon (25) uit Frankrijk, naar een super klein dorpje, prachtig tussen karst bergen en aan de rivier Nam Ou gelegen. Het bestond in feite maar uit een straat en het was niet eens via een straat te bereiken. De omliggende dorpjes en de grotten maakten het wel een favoriete backpackers bestemming maar er waren gelukkig nog steeds meer locals dan falang! Falang is eigenlijk het láo woord voor iemand die uit Frankrijk komt (komt nog uit de tijd dat Laos een kolonie van Frankrijk was), maar wordt tegenwoordig voor elke buitenlander/tourist/backpacker gebruikt.

Tja vanuit daar ging het met de boot langzaam naar het touristische Laos. Luang Prabang en uiteindelijk Vang Vieng. Luang Prabang is een hartstikke mooie oude stad, met heel veel tempels en heel erg veel fransen. Je had er cafes en restaurants die je waarschijnlijk ook in Parijs kon tegenkomen, enzelfs baguettes! Het ging naar de geweldige waterval, en na 3x proberen lukte het Simon dan ook een topfoto te maken.. We reisden samen tot in Vang Vieng, en daar had ik heel snel genoeg van. Het leek wel Thailand! Vang Vieng is 'beroemd en berucht' om tubing. Met een band de rivier af tuben.. opzich, best leuk. MAAR, je tubet dus eigenlijk maar 50 meter en dan heb je de eerste bar, en dat gaat zo maar door totdat je helemaal dronken het smiddags weer in the city bent. Neeja, niks voor mij dus.

Vientiane, de hoofdstad heb ik even overgeslagen al denk ik dat die stad nog best wel heel leuk had kunnen zijn, aangezien het een rustige stad was, die ook aan de river gelegen is. Maar het ging met de sleeperbus, gezellig op de achterslaapbank samen met drie Engelse jongens (niet dus..), naar de 4000 eilanden, helemaal in het zuiden van Laos. 4000 eilanden? Maar geen zee? Klopt! Talloze eilanden in de Mekong, sommigen groot en sommingen klein. Of het er echt 4000 zijn durf ik niet te zeggen haha! Daar had ik dan zoveel geluk dat ik samen met een zwitsers meisje, de van het uitstervenbedreigde rivierdolfijnen, heb gezien, echt super tof! Samen hebben we nog een uitstapje naar dé grootste watervallen van Zuidoost Azie geweest, en toen.. heb ik besloten om Laos te verlaten.

En waar ben ik nu? Ik ben in Cambodja! En ik moet zeggen, ik heb t hier super naar mijn zin. Laos is een hartstikke mooi land, natuurliefhebbers zullen er meteen verliefd op worden, maar behalve veel natuur is er niet veel anders.. Ik heb er een mooie tijd gehad, maar ik heb ook het gevoel dat ik ondanks 2,5 weken, heel veel heb gezien. Ik had er, als ik heel rustig aan had gedaan, nog wel een weekje aan kunnen plakken maar aangezien ik super graag nog Angkor Wat in Cambodja wilde zien, en ik er zooo dichtbij was, heb ik mezelf samen met andere backpacker voor 15uur in een bus geduwd. En ben ik snachts doodsmoe in Siem Reap aangekomen. MAAR, ja Angkor Wat, Angkor Thom, Bayon en zijn vooral Tha Prom waren het echt waard. Met de fiets, en achterop een scooter heb ik de meeste temples verkend, en nu is mijn tempel dosis voor de komende jaren denk ik wel goed voorzien.. Morgen gaat het naar de hoofdstad, Phnom Penh en dan langzaam richting strand (eindelijk)! Dan ga ik langzaam weer richting Thailand en misschien nog voor 3 dagen (live abroad) duiken in Zuid-Thailand en dan.. kom ik ookal bijna terug naar huis.

Heel veel liefs, en tot snel!
Jule